Ze pakken het mij niet af!

Regelmatig lopen mensen vast door reacties vanuit hun omgeving en het gevoel wat dat bij hen oproept. Ze kunnen als gevoelsmens behoorlijk vastlopen en bewust of onbewust afstand nemen van de omgeving. Ze kunnen zich terugtrekken en eenzaam voelen.

Je wordt als mens geboren om uiteindelijk die lessen te leren die bij jouw levensweg horen. Lessen die vaak in de eerste instantie“vriendelijk” worden voorgelegd maar vaak venijniger worden als we deze niet begrijpen en ze daarom niet op de juiste manier benaderen en beantwoorden. Als jong gevoelsmens in de huidige tijd kunnen de lessen een enorme stempel drukken op het gevoel van dat moment. Dit gevoel gaat vaak gepaard met boosheid, teleurstellingen en vooral angst. Angst om voor jezelf op te komen en durven te laten zien wie je bent en waarvoor je staat. Wie herkent het niet! Je zit op school en bekijkt de rollen die vastliggen in jouw klas. De jongens en meisjes die, in jouw ogen, zo te benijden zijn. Ze zien er mooi uit en ze hebben een uitstraling. Ze hebben een vlotte babbel en (lijken) zijn zelfverzekerd. Ze zijn klaar om de wereld in te trekken en hun eigen weg te gaan. Is jouw gedachte dan soms niet “ach, had ik daar maar iets van mee?” Als je dan weer met beide benen op de grond staat en eerlijk tegen jezelf bent denk (voel) je, nee daar wil ik eigenlijk niet bijhoren. Deze jongens en meisjes zijn vaak alleen maar ego’s die uiteindelijk uitdoven.  Dan is er nog die andere groep. De groep van de grijze muizen. Soms wat saai, niet opvallend. Als ze ziek zijn en afwezig op school worden ze niet eens echt gemist. Ja, het aantal leerlingen blijkt niet te kloppen bij de telling die ochtend.

Het gevoel wat jij hebt dat je zeker niet bij de Ego’s hoorde is duidelijk. Die uitstraling en zelfverzekerdheid bezit jij (nog) niet. Maar die grijze groep, ook dat geeft bij jou geen herkenning. Zijn er dan nog meer plaatsen binnen de groep die jij over het hoofd ziet? Het antwoord is ja. Soms is het een plaats die jij alleen bezet of soms nog met een ander. Een plaats die buiten de Ego-groep en Grijze-groep valt. Je “bungelt” of “staat” ergens anders. Dat kan opvallend zijn of onopvallend. Maar je bent duidelijk anders dan de rest. Dat zie je en dat voel je. Moet je nu alles in het werk stellen om toch minimaal bij één van deze twee groepen te horen. Het gevoel van “mijn tijd” komt nog moet je altijd duidelijk voor ogen houden. Op het moment dat deze vervelende of vaak zware periode voor jou aanbreekt is het tijd om de lessen te leren die daarbij horen. De belangrijkste is dat niemand jou iets af kan pakken waar jij in gelooft. Als het pesten van een medescholier jou raakt maar je kunt en durft je er niet tegen teverzetten doe dan niet mee met de pesters. Blijf bij je eigen gevoel ook al kun je er op dat moment nog niets mee. Als je alleen staat met jouw idealen en de rest begrijpt het niet en wil jou overtuigen of erger nog, onderdrukken, laat “het” niet van je afpakken.  Gemakkelijk gezegd, door iemand die zoveel ouder is dan jij waarschijnlijk. Ik herken de bovenstaande ervaring en weet nu dat het vasthouden van datgene waar jij voor staat, het enige juiste is. Uiteindelijk zul jij zegevieren.

Als je ouder wordt en je praat met jouw medescholieren op een reünie 20 jaren later dan kun je je afvragen wat er van hun geworden is. Waar zijn de ego’s gebleven en wat is er met de grijze massa gebeurd? Waar is dat kind dat echt nergens bij hoorde? De tijd doet haar werk. De mooie mensen worden ook ouder. Gelukkig maar, denk je stiekem. Ook daar slaan de rimpels en toename in gewicht toe. “Op uiterlijk vertoon, daar kunnen ze niet meer op teren. Gerechtigheid!”  En hoe gaat het met die en die? En……….. wat doet die vreemde vrouw in het lokaal? Het was toch alleen voor de leerlingen van 20 jaar geleden. De partners mochten toch niet deelnemen? Of is het iemand die voor de hapjes en drankjes zorgt? Het valt jou op dat ze uitstraling heeft. Ze maakt gemakkelijk contact en heeft blijkbaar iets te zeggen. Je ziet dat de oude ego’s wat nerveus beginnen te reageren. Zij zijn nerveus, uit het veld geslagen? Deze vrouw is blijkbaar een bekende voor hun! Het is toch niet………… Ze lijkt er wel op. Maar wat is er met haar gebeurd? Ze ziet er in jouw ogen nú zo anders uit. En dat klopt.

Ik weet dat het mogelijk is om het model van de ego’s die boven de grijze massa staan met daaronder (jij) die nergens bij hoort 180 graden om te draaien. Nú lijkt het dat jij boven de groepen staat. Niet als de ego’s van 20 jaren geleden! Je overziet de twee groepen van vroeger. Het gevoel dat jij had dat je anders was is gebleven. Dat je minder was, dat gevoel is verdwenen. Je hoort nog steeds niet bij de twee voor jou bekende groepen. Maar het “onderaan bungelen” is voorbij. Je bent geen ego geworden, dat hoort niet bij jou. Je bent iemand die ook zonder dat aardse etiket kan functioneren op een hoger niveau.    

Als je je lessen hebt geleerd, de nodige examens hebt afgelegd, niet verhard bent naar jezelf en de anderen en je kunt vergeven zonder ego dan heb je het begrepen. Zie en leer dat ook het begin van jouw leven, jou uiteindelijk mede zal vormen. Bewandel je eigen levenspad en loop niet alleen mee over het pad van die ander. Als je begrijpt wat het leven van jou verwacht en als je ziet wat je er mee mag doen en mee kunt doen, dan ben je iemand waar naar mensen zullen uit gaan kijken. Geen ego, geen grijze muis maar jezelf. Puur en zonder vooroordelen.