Keuzes maken
Gaandeweg de gesprekken, met mensen uit alle lagen van de bevolking, verschillende leeftijden en verschillende levenservaringen, valt het mij steeds vaker op dat mensen keuzes maken die eigenlijk niet passen bij dàt moment. Of misschien wel nooit in hun leven thuis horen. In een eerder door mijn geschreven stukje “Maken we fouten of leren we de nodige lessen”heb ik het over het leren en maken van keuzes.
Ieder mens heeft een moment dat hij of zij terugkijkt op momenten in het leven waar we bepaalde keuzes hebben gemaakt. We moeten oppassen met het idee dat die keuze niet altijd de juiste was. Vaak zijn ze op dàt tijdstip wel de juiste geweest. Maar met datgene wat we nu weten lijkt het de verkeerde beslissing. Als we kiezen voor een relatie waarmee we verder willen en deze gaat uiteindelijk mis wil dat niet altijd zeggen dat we een verkeerde keuze hebben gemaakt. Misschien zijn we in de loop van de jaren wel uit elkaar gegroeid waardoor het niet meer klopt. Het kan ook zijn dat we nog iets moesten leren, een levensles. Als we vóór het samenwonen al meerdere malen de relatie beëindigd hebben en uiteindelijk toch weer verder gaan dan moeten we wel alert zijn. Wat is de reden dat we deze relatie even stop gezet hebben. Vele jaren later, als de relatie uiteindelijk toch stuk loopt, weten we het gevoel weer op te roepen, te herinneren, waarom we korte periodes in het begin uit elkaar zijn geweest. Het onbegrip van één van beiden, alcoholgebruik, vreemdgaan, geen doorzettingsvermogen, niet kunnen praten, slecht luisteren…….. Ach, we dachten dat we die ander wel even konden veranderen. De waarheid zagen we toen nog niet onder ogen. Nu vele jaren later en veel wijsheden opgedaan weten we wel beter. We moeten op zoek gaan naar iets anders.
We moeten beseffen dat we alle dagen keuzes moeten maken en kunnen maken. Alleen al in bed blijven liggen of opstaan is al een keuze die we maken. Velen maken we onbewust. Het zou misschien beter zijn als we ze wat bewuster zouden maken. Beter de dingen overzien als we een bepaalde keuze maken of laten liggen. En geen keuze maken is natuurlijk ook een keuze maken. Geen keuze maken heeft veelal te maken met angsten of een gebrek aan energie. De angst om iemand kwijt te raken hoe goed dat ook zou zijn. Het gat waar we in kunnen vallen.
Je hoort mensen wel eens zeggen “dat is je eigen keuze geweest, je weet waar je aan begon”. Met deze opmerking kan ik meestal persoonlijk niets. Wat weten we, zeker als jonger mens, nu van de gevolgen als we ergens voor kiezen? We hebben vaak geen vergelijkingsmateriaal en hebben geen ervaring bij het maken van keuzes. “Vier kinderen, je hebt er zelf voor gekozen”! “Het onderwijs in, je hebt er zelf voor gekozen”. “Blijven hangen in een moeizame relatie, je hebt er zelf voor gekozen”. Zo zijn er talloze keuzes waarbij we kunnen zeggen “je hebt er zelf voor gekozen”. Inderdaad de keus ligt bij ons, maar het overzien van de keuze, die kunnen we alleen maar ervaren en voelen. En dat is natuurlijk iets heel anders dan datgene wat we gedacht hebben te gaan ervaren of voelen. Zonder de nodige herkenning en ervaringen kunnen we nooit precies de gevolgen van onze keuze overzien. Soms is er dan geen weg terug. De kinderen, ze blijven. We moeten alleen onze vervolg keuzes, met de ervaringen die we nu hebben, goed bekijken. Laten we dan alsjeblieft de juiste keuzes maken die ons dichterbij brengen naar een periode van meer rust.
Het blijven hangen in een moeizame relatie, dat is een keuze. Ik wil daarmee niet zeggen dat het eenvoudig is om deze te beëindigen! Natuurlijk zijn de gevolgen groot. Zowel vaak financieel als emotioneel. Maar mijn ervaring is ook dat mensen altijd wel een reden hebben om iets niet te doen, en dat is ook een keuze.
Ik heb persoonlijk erg veel keuzes moeten en mogen maken in mijn leven. Hele mooie en hele pijnlijke. Maar uiteindelijk ben ik blij dat ik ze gemaakt heb en niet ergens in ben blijven hangen. Ik heb met de moeizame en pijnlijke momenten iets gedaan. Ik heb er veel van geleerd en het positieve er uit gehaald. Ik heb de keuzes zelf gemaakt, ik kies mijn eigen pad. Ik draag zelf de verantwoordelijkheid voor mijn leven. Ik kan (bijna) nooit iemand de schuld geven voor mijn gevoel. En dat voelt goed!