Aanraken

Meerdere mensen voelen vooral dit jaar 2012, dat er iets gaande is. Er is een verandering in werking gezet die niet verstandelijk is te beredeneren. Alleen de personen die in staat zijn om echt te voelen, bemerken dat dingen anders voelen. De wereld, de omgeving, de mensen & zijzelf. Soms duurt het jaren voordat we als mens dit “gevoel” mogen ervaren. Waardoor wordt dit in werking gezet? Een “aanraking”.

De afgelopen periode heb ik wederom het voorrecht gehad om met meerdere mensen gesprekken te mogen voeren. De mensen met wie ik deze gesprekken heb, zijn veelal personen die tot de conclusie zijn gekomen dat het huidige leven niet datgene biedt waar ze op gehoopt hadden. De reden wordt meestal wel verduidelijkt tijdens het gesprek. Als ik vraag naar de reden waarom ze hier mee voor de dag komen, dan is het antwoord meestal een gevoel van eenzaamheid, komen tot jezelf en “pijn” of verdriet. Ook hoor ik steeds vaker dat er een gebeurtenis heeft plaats gevonden die de verandering in werking heeft gezet. Het is hen vaak niet helemaal duidelijk waarom dat moment die heftige reactie heeft teweeg gebracht.

In het onderwijs probeert een goede leraar zijn leerling te motiveren, te bereiken en uiteindelijk iets te leren. De ene keer onopvallend, de andere keer wat heftiger. Op school wordt aan een kind duidelijk gemaakt waarom er aan een persoonsvorm een “t” wordt toegevoegd. Soms zal het kind dat niet begrijpen en leren. Elke uitleg op dit moment mist zijn doel. De jaren gaan voorbij. In het voortgezet onderwijs bemerkt, de nu jonge student, dat het een gemis is dat hij niet foutloos een sollicitatiebrief kan schrijven.Er kunnen nu twee verschillende dingen een rol gaan spelen bij de verandering van deze persoon. De eerste is dat hij nú moet leren (indien mogelijk natuurlijk) om foutloos te schrijven. Wil hij verder dan moet hij veranderen. Hij staat er nú dus open voor. En als dit gevoel er is, dan alleen is een verandering mogelijk. Niet omdat de omgeving dat wil maar omdat het individu zelf inziet dat de keus eigenlijk al gemaakt is. Hij is nu op een andere manier te bereiken dan de jaren daarvoor. Hij staat er open voor. De ingang is gemaakt.

“Ik leer het nooit, ik kan het niet.” “Laat me het jou dan uitleggen”, zegt de docent Nederlands op deze vervolgopleiding. Deze docent legt het op een andere manier uit dan zijn voorganger op de basisschool. Hij weet na één poging zijn doel te bereiken. De student schrijft na enkele dagen bijna alle persoonsvormen foutloos. Hoe is dit nu mogelijk. Het antwoord is “het moment”. Het is een andere docent, het is een “ander” kind, het is een andere uitleg. En plotseling valt het kwartje.

Ik denk dat dat ook geldt voor het aanraken van mensen. Niet letterlijk aanraken maar symbolisch. Binnenkomen bij iemand. Ik weet dat mensen jarenlang (met hun pijnlijke ervaringen) rond kunnen lopen en niet bereikbaar zijn. Zelfs niet door de personen die van hen houden. En dan komt “het moment”. Alleen op dat tijdstip, die ervaring en met behulp van dát contact wordt er een verandering in werking gezet. Zoveel pogingen zijn al ondernomen. Zonder resultaat. Voor elke omzwaai is een tijdstip. En alleen op dat moment kunnen we aangeraakt worden. Zijn we bereikbaar en voelen we, zonder belemmerd te worden door ons verstand. Het is nu anders, nooit meer zoals het was. En dat dankzij de aanraking die alleen op dát tijdstip mocht plaatsvinden.